Ημέρα μεγάλου ενδιαφέροντος για τη ρωσική κοινή γνώμη και όχι μόνο είναι η σημερινή, καθώς ο πρόεδρος της Ρωσίας, Βλαντιμίρ Πούτιν, παραθέτει την ετήσια ομιλία του ενώπιον του κοινοβουλίο της χώρας, ήτοι της Ομοσπονδιακής Συνέλευσης.
Ψηλά στην ατζέντα της ομιλίας του Πούτιν τίθενται η κατάσταση στη χώρα, αλλά και οι προτεραιότητες που θέτει η κυβέρνησή του όσον αφορά στην εσωτερική και εξωτερική πολιτική που εφαρμόζει.
Την καθιερωμένη ομιλία του Ρώσου προέδρου παρακολουθούν και τα δύο σώματα της ρωσικής βουλής (η Δούμα και το Συμβούλιο της Ομοσπονδίας), αλλά και διακεκριμένοι επισκέπτες. Μεταξύ άλλων, το «παρών» δίνουν παραδοσιακά τα μέλη του υπουργικού συμβουλίου, ο γενικός εισαγγελέας και άλλα κομβικά πρόσωπα από τον χώρο της Δικαιοσύνης, αλλά και οι επικεφαλής των βασικών θρησκειών στη χώρα.
Η ομιλία διαρκεί περίπου μία ώρα και πραγματοποιείται συνήθως στο Marble Hall του Κρεμλίνου, το οποίο χτίστηκε το 1982.
Η πρώτη ομιλία στην Ομοσπονδιακή Συνέλευση έφερε τον τίτλο «Για την ενοποίηση του ρωσικού κράτους (οι κύριες κατευθύνσεις της εσωτερικής και εξωτερικής πολιτικής)» και πραγματοποιήθηκε από τον τότε Ρώσο πρόεδρο Μπορίς Γιέλτσιν στις 24 Φεβρουαρίου 1994.
Όσο για την πρώτη ετήσια ομιλία του Βλαντιμίρ Πούτιν, ο Ρώσος πρόεδρος πρωτο-απευθύνθηκε στην Ομοσπονδιακή Συνέλευση στις 8 Ιουλίου του 2000, οπότε και ξεδίπλωσε την ομιλία του με θέμα «Το κράτος της Ρωσίας: Ένα μονοπάτι προς ένα αποτελεσματικό κράτος».
Ο Πούτιν, τότε, είχε διαμηνύει την ανάγκη μετατροπής της Ρωσίας σε ένα ισχυρό και αποτελεσματικό κράτος, ενώ είχε αναφερθεί εκτενώς στις κύριες απειλές για τη ρωσική κοινωνία, όπως η δημογραφική γήρανση, η φυσική και πνευματική αποσύνθεση του έθνους και τα οικονομικά προβλήματα, συμπεριλαμβανομένου του αυξανόμενου χάσματος μεταξύ της Ρωσίας και των κυριότερων δυτικών οικονομιών.
Στην πιο πρόσφατη ομιλία του, την 1η Μαρτίου του 2018, ο Πούτιν κατέδειξε ως βασική απειλή για τη χώρα την υπανάπτυξη, θέτοντας ως πρώτη προτεραιότητα των ρωσικών Αρχών την ευημερία των πολιτών της Ρωσίας.
Μάλιστα, έκανε μνεία και στο ζήτημα του εξοπλισμού, τονίζοντας ότι η στρατιωτική δύναμη της Ρωσίας δεν συνιστά απειλή για κανέναν, αλλά επιτρέπει στη χώρα να διατηρεί στρατηγική ισορροπία.
