H 7η Απριλίου εορτάζεται ως η Παγκόσμια Ημέρα Υγείας, αφού το 1948 «γεννήθηκε» ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας (ΠΟΥ), ενός εξειδικευμένου οργάνου του ΟΗΕ για θέματα υγείας που τόσο πολύ χρειάζεται αυτές τις μέρες λόγω της πανδημίας του κορονοϊού.
Η 7η Απριλίου του 1999... εορτάζεται από την ΑΕΚ ως η παγκόσμια ημέρα ειρήνης, καθώς, πριν από ακριβώς 21 χρόνια, βρέθηκε εν μέσω πολέμου Βελιγράδι για να συμπαρασταθεί στον βομβαρδισμένο από το ΝΑΤΟ σερβικό λαό, παίζοντας ένα φιλικό παιχνίδι με την Παρτιζάν.
Η ΠΑΕ ΑΕΚ πόσταρε για εκείνη τη μέρα πως: «Όταν το ποδόσφαιρο νίκησε τον πόλεμο!»
Ο μοναδικός παίκτης εκτός ΑΕΚ που αγωνίστηκε
Στο φιλικό ειρήνης, τη Μεγάλη Τετάρτη του 1999, στη Σερβία μαζί με την αποστολή της Ένωσης ταξίδεψε και ένας ποδοσφαιριστής άλλης ελληνικής ομάδας. Ο μοναδικός παίκτης εκτός ΑΕΚ που αγωνίστηκε στο συγκεκριμένο ματς. Ο Νίκος Κουρκούνας του Απόλλωνα Σμύρνης. Ο παλαίμαχος τερματοφύλακας μίλησε στο Sputnik για την εμπειρία του και τι είδαν τα μάτια του εκείνες τις ώρες στο βομβαρδισμένο Βελιγράδι.
«Ήθελα να πάω και πήγα»
«Είχε γίνει πρόταση από την πλευρά της ΑΕΚ στα σωματεία πως όποιος ποδοσφαιριστής άλλης ομάδας θέλει να ακολουθήσει την αποστολή μπορεί να το δηλώσει. Και το δήλωσα. Οι περισσότεροι φοβόντουσαν και ήταν λογικό. Η ομάδα μου, ο Απόλλωνας, ουσιαστικά δεν το ήξερε. Τους ανέφερα ότι ήθελα να πάω, αλλά δεν έγινε κάποια άλλη ενημέρωση και το θεώρησαν ασήμαντο. Εγώ ήθελα να πάω και πήγα. Δεν ήρθε άλλος συμπαίκτης μου. Ήθελε να έρθει και ο Σπύρος Χατζής, αλλά δεν είχε έρθει τελικά», αναφέρει ο Νίκος Κουρκούνας.
«Οι Σέρβοι μας κέρναγαν ψωμί και αλάτι»
Η κιτρινόμαυρη αποστολή ταξίδεψε αεροπορικώς την παραμονή του αγώνα για τη Βουδαπέστη και το επόμενο πρωί οδικώς για το Βελιγράδι:
«Ο κόσμος μας χειροκροτούσε που περνάγαμε με το πούλμαν, καθώς ήμουν στην αποστολή της ΑΕΚ και ταξίδεψα με την ομάδα της ΑΕΚ. Μας κέρναγαν ψωμί και αλάτι όποτε κατεβαίναμε κάτω από το λεωφορείο. Έδειχναν πως εκτιμούσαν αυτό που κάναμε. Θυμάμαι πάρα πολλά από εκείνη τη μέρα. Όλη τη διαδρομή που βλέπαμε τα μισογκρεμισμένα σπίτια», θυμάται ο παλαίμαχος πορτιέρο.
«Κρεβατάκια παιδικά να τα βλέπεις να κρέμονται από τα μπαλκόνια»
Ο τραγικός απολογισμός του πολέμου, όπου καταβομβαρδίστηκαν, 53 νοσοκομεία, 300 σχολεία - παιδικοί σταθμοί, 7.643 σπίτια οικογενειών, 50 εκκλησίες, μοναστήρια και γηροκομεία, είχε περισσότερους από 1.300 νεκρούς με τον νυν γυμναστή και προπονητή ποδοσφαίρου να εξιστορεί:
«Δεν θα τα ξεχάσω ποτέ. Όλη αυτή η εικόνα ενός πολέμου, μισογκρεμισμένα σπίτια και πολυκατοικίες, κρεβατάκια παιδικά να τα βλέπεις να κρέμονται από τα μπαλκόνια. Ήταν μια πρωτόγνωρη εμπειρία και μακάρι να μην την ζήσουμε εμείς ποτέ. Αν και ζούμε κάτι παραπλήσιο τώρα με τον κορονοϊό, αλλά τέλος πάντων».
«Έβλεπες στα μάτια των παικτών αυτό τον σεβασμό προς τον σερβικό λαό»
Από την Ελλάδα για το ιστορικό ματς βρέθηκαν περίπου 200 άτομα, ένα κομβόι με πέντε πούλμαν, όπου συμμετείχαν φίλαθλοι της ΑΕΚ, εκπρόσωποι συλλόγων, φορέων, πολιτικοί, δημοσιογράφοι και ο Μανώλης Γλέζος με τον Νίκο Κουρκούνα να υποστηρίζει:
«Όλα τα παιδιά που ήταν στην αποστολή της ΑΕΚ ένιωθαν περήφανοι για αυτό που κάναμε. Υπήρχε μια φοβία. Έβλεπες στα μάτια των παικτών αυτό τον σεβασμό προς τον σερβικό λαό για όλα όσα περνούσε».
«Ξέφυγαν έστω και λίγες στιγμές από τη διαδικασία του πολέμου»
Οι αεροπορικές επιδρομές διήρκεσαν από τις 24 Μαρτίου έως τις 10 Ιουνίου του 1999 και οι Σέρβοι έχουν να θυμούνται με συγκίνηση την 7η Απριλίου 1999:
«Οι ποδοσφαιριστές της Παρτιζάν ένιωθαν ευγνωμοσύνη που πήγαμε εκεί και ξέφυγαν έστω και λίγες στιγμές από τη διαδικασία του πολέμου. Πρόλαβα και έπαιξα 11 λεπτά καθώς στη συνέχεια μπήκε ο κόσμος στο γήπεδο και διέκοψε την αναμέτρηση. Έχω κρατήσει ως ενθύμιο τα πάντα από εκείνη τη μέρα. Τη φανέλα που φορούσα, τη φόρμα. Τα πάντα», είπε ο τότε τερματοφύλακας του Απόλλωνα Σμύρνης.
Πριν από την έναρξη της φιλικής αναμέτρησης, κρατήθηκε ενός λεπτού σιγή για τα θύματα του πολέμου, ενώ οι ποδοσφαιριστές των δύο ομάδων κράταγαν ένα πανό που έγραφε: «NATO STOP THE BOMBING» και στο κέντρο των φανελών που φορούσαν υπήρχε ένας στόχος. Στο γήπεδο βρέθηκαν περίπου 15.000 φίλαθλοι, δημιουργώντας μια φοβερή ατμόσφαιρα. Οι Σέρβοι τραγουδούσαν ακατάπαυστα και στα ελληνικά αντιαμερικανικά συνθήματα. Στο ημίχρονο, η ελληνική αντιπροσωπεία φύτεψε συμβολικά μια ελιά από την Αρχαία Ολυμπία στο κέντρο του γηπέδου.
«Χτύπησαν οι σειρήνες και λίγο πριν φύγουμε θα άρχιζε ο βομβαρδισμός»
«Ήταν σα να περπατάγαμε στον πόλεμο. Χτύπησαν οι σειρήνες και, λίγο πριν φύγουμε, θα άρχιζε ο βομβαρδισμός. Έπρεπε να φύγουμε γρήγορα μετά το παιχνίδι, γι' αυτό το λόγο μπήκε ο κόσμος στο γήπεδο. Ήξεραν. Τους είχαν δώσει διορία μέχρι κάποια ώρα και μετά έμπαινε στα καταφύγια ο κόσμος και έπρεπε να φύγουμε και εμείς», αφηγείται ο 55χρονος.
«Νιώθω περήφανος για αυτό που έκανα και θα το ξανά έκανα»
Για την ιστορία, το Παρτιζάν - ΑΕΚ έληξε με 1-1 με τον Ματέγια Κέζμαν να ανοίγει το σκορ στο 14' και ο Πάρις Ζουμπούλης στο 27' διαμόρφωσε το τελικό αποτέλεσμα, αφού, στο 61ο λεπτό, οι φίλοι της ομάδας του Βελιγραδίου εισέβαλαν στον αγωνιστικό χώρο για να ευχαριστήσουν τους παίκτες της ΑΕΚ και να τους προτρέψουν να αποχωρήσουν για να μη νυχτώσει και ξεκινήσουν και πάλι οι βομβαρδισμοί.
«Εμείς δεν είχαμε κανένα πρόβλημα και ήμουν πάντα με την ομάδα της ΑΕΚ. Ένιωσα ως μέλος της ομάδας. Σίγουρα, αυτές τις στιγμές μου φέρνουν στη μνήμη πολλά. Νιώθω περήφανος για αυτό που έκανα και θα το ξανά έκανα», καταλήγει ο Νίκος Κουρκούνας.
Οι συνθέσεις των δύο ομάδων στις 7/4/1999:
Παρτιζάν (Λιούμπισα Τουμπάκοβιτς): Νταμιάνοβιτς, Κράσοβιτς, Σάβιτς, Σανόγεβιτς, Στογιάνοβιτς, Βούκοβιτς, Ίλιτς, Ίβιτς, Μπιέκοβιτς, Τόμιτς, Κέζμαν.
ΑΕΚ (Όλεγκ Μπλαχίν): Ατματσίδης (29’ Μιχαηλίδης, 50’ Κουρκούνας)*, Κοπιτσής (40’ Κωστένογλου), Μπαμπούνσκι, Μιλοβάνοβιτς (42’ Καψής), Τσέκολι (45’ Ζήκος), Κατσαβός, Σαβέβσκι (32’ Κασάπης), Μαλαδένης, Καλιτζάκης, Ζουμπούλης, Νικολαΐδης.
*Ο Νίκος Κουρκούνας ήταν παίκτης του Απόλλωνα.
