Όταν ο νέος κορονοϊός έπληξε και την Καμπούλ, Αφγανιστάν, τον Μάρτιο, ανάμεσα στους ανθρώπους που βρέθηκαν ξαφνικά χωρίς εισόδημα ήταν και οι πλανόδιες που μέχρι τότε έβγαζαν το προς το ζην πωλώντας street food. Ανάμεσα σε αυτές και μια φοιτήτρια μηχανολογίας, η Φρέστα.
Όμως αυτές οι γυναίκες, που είχαν κάνει ήδη την επανάστασή τους αναλαμβάνοντας τον ρόλο του «κουβαλητή» του σπιτιού και πωλώντας μπέργκερ και ρύζι στους δρόμους, ανέλαβαν ένα καινούριο καθήκον στην εποχή του COVID-19. Σύμφωνα με ρεπορτάζ του Guardian, η μη κερδοσκοπική οργάνωση Ebtakar τις επιστράτευσε στον αγώνα κατά της πανδημίας, μετατρέποντας τα μηχανοκίνητα οχήματά τους σε μονάδες απολύμανσης της πόλης.
Από τα μπέργκερ στα αντισηπτικά
Έτσι, από τον Απρίλιο η Φρέστα και περίπου εκατό ακόμα γυναίκες επισκέπτονται κυρίως τις πιο υποβαθμισμένες περιοχές της Καμπούλ, απολυμαίνουν μαγαζιά, αυτοκίνητα και δημόσιους χώρους και μοιράζουν στον κόσμο δωρεάν μάσκες, γάντια και αντισηπτικά. Φυσικά, οι ίδιες αμείβονται για τον κόπο τους και έχουν εξασφαλισμένο για τον εαυτό τους τον απαραίτητο προστατευτικό εξοπλισμό.
Αυτή τη στιγμή το Αφγανιστάν έχει πάνω από 23.000 κρούσματα κορονοϊού και πιο ευάλωτες εμφανίζονται οι γυναίκες. «Το πατριαρχικό καθεστώς περιορίζει τις κινήσεις τους, την πρόσβασή τους σε βασικές παροχές όπως η εκπαίδευση και η υγεία, τον έλεγχό τους πάνω σε πόρους, τις αποφάσεις που παίρνουν πάνω στη ζωή τους και το δικαίωμά τους να ζουν ελεύθερα χωρίς βία. Ο COVID-19 εντείνει τις ανισότητες που αντιμετωπίζουν οι Αφγανές» γράφει αναφορά του Oxfam International.
«Οι εργαζόμενες γυναίκες στο Αφγανιστάν στιγματίζονται κοινωνικά και αυτό τις εμποδίζει να έχουν ισότιμες οικονομικές ευκαιρίες, ιδιαίτερα στην πώληση street food», σχολιάζει ο Φαράντ Γουάτζι, ιδρυτής της Ebtakar. Ο ίδιος προσθέτει: «Θελήσαμε να τις παρακινήσουμε να νιώσουν πιο ελεύθερες να επιλέξουν καριέρες ή επιχειρηματικές δραστηριότητες που τυπικά θεωρούνται ανδρικές».
Η Φρέστα ήδη παρατηρεί κάποια θετικά αποτελέσματα, τουλάχιστον στην αλλαγή νοοτροπίας: «Είναι αλήθεια ότι οι γυναίκες δεν αντιμετωπίζονται πάντα καλά όταν εργάζονται έξω. Όταν άρχισα να πουλάω street food κάποιοι μας επιτίθεντο, αλλά σταδιακά χρειάστηκε να μας αποδεχτούν».
