https://sputniknews.gr/20211022/o-asos-poy-ton-elegan-mayri-arahni--to-metallio-ston-polemo-to-tsigaro-kai-to-poto-prin-ta-mats-19318000.html
Ο άσος που τον έλεγαν «μαύρη αράχνη» -Το μετάλλιο στον πόλεμο, το τσιγάρο και το ποτό πριν τα ματς
Ο άσος που τον έλεγαν «μαύρη αράχνη» -Το μετάλλιο στον πόλεμο, το τσιγάρο και το ποτό πριν τα ματς
Στις 22 Οκτωβρίου 1929, γεννήθηκε ο Λεβ Γιασίν, ένας εκπληκτικός Ρώσος τερματοφύλακας, ο μοναδικός τερματοφύλακας που κέρδισε τη Χρυσή Μπάλα. Η απίστευτη... 22.10.2021, Sputnik Ελλάδα
2021-10-22T12:52+0300
2021-10-22T12:52+0300
2021-10-22T14:59+0300
αθλητικά
λεβ γιασίν
εσσδ
αθλητισμός
σαν σήμερα
ποδοσφαιριστής
τερματοφύλακας
αθλητικά
αθλητής
/html/head/meta[@name='og:title']/@content
/html/head/meta[@name='og:description']/@content
https://cdnn1.img.sputniknews.gr/img/07e5/0a/16/19316799_0:0:3283:1847_1920x0_80_0_0_23dd0765ea7620cd28f2386afaf56eec.jpg
Σαν σήμερα, το 1929, γεννήθηκε ένα παιδάκι που το έλεγαν Λεβ Ιβάνοβιτς Γιάσιν. Αργότερα, τον έμαθε και όλος ο ποδοσφαιρικός κόσμος, αφού είναι ένας από τους καλύτερους τερματοφύλακες όλων των εποχών. Ψηφίστηκε ως κορυφαίος του 20ού αιώνα από τη Διεθνή Ομοσπονδία Ιστορίας και Στατιστικής Ποδοσφαίρου (IFFHS) και είναι ο μοναδικός τερματοφύλακας στην ιστορία που έχει κερδίσει το βραβείο της Χρυσής Μπάλας.Από εργατική οικογένειαΟ πατέρας του Λεβ, ο Ιβάν Πέτροβιτς, ήταν κλειδαράς υψηλής ειδίκευσης και εργάστηκε σε εργοστάσιο αμυντικών αεροσκαφών στο Τούσινο. Η μητέρα του Άννα Μιτροφάνοβνα (πέθανε το 1935 από φυματίωση), εργαζόταν στο εργοστάσιο Κράσνι Μπόγκατιρ. Το 1937, ο πατέρας του παντρεύτηκε για δεύτερη φορά, την Αλεξάνδρα Πετρόβνα.Η αρχή του Μεγάλου Πατριωτικού Πολέμου βρήκε τον 11χρονο Γιασίν κοντά στο Ποντόλσκ με συγγενείς, στους οποίους οι γονείς έστειλαν τον γιο τους για καλοκαιρινές διακοπές. Τον Οκτώβριο, το αμυντικό εργοστάσιο όπου εργαζόταν ο πατέρας του πήγε κοντά στο Ουλιανόβσκ και όλη η οικογένεια μετακόμισε εκεί και ο Λεβ γιόρτασε τα δωδέκατα γενέθλιά του ξεφορτώνοντας ένα τρένο με εργοστασιακές μηχανές. Το μετάλλιο για τον Μεγάλο Πατριωτικό ΠόλεμοΕίχε πάει να εργαστεί σε αυτό το εργοστάσιο και σε ηλικία 16 ετών, έλαβε το πρώτο βραβείο της Πατρίδας - το μετάλλιο "Για γενναία εργασία στον Μεγάλο Πατριωτικό Πόλεμο 1941-1945".Οι Γιασίν επέστρεψαν στη Μόσχα το 1944 και ο Λεβ συνέχισε να εργάζεται στο εργοστάσιο, αλλά αφιέρωσε όλο τον ελεύθερο χρόνο του στο αγαπημένο του παιχνίδι, ενεργώντας ως τερματοφύλακας για την εθνική ομάδα Τουσίν. Η στρατιωτική θητεία και το ποδόσφαιροΣτα 18 του πήγε στον στρατό και υπηρέτησε στη Μόσχα όπου έγινε αντιληπτός από τον προπονητή του ποδοσφαιρικού συλλόγου Ντιναμό. Ο Τσερνίσεφ τον κάλεσε στην ομάδα νέων του συλλόγου. Και την άνοιξη του 1949, ο Γιασίν έγινε ο τρίτος τερματοφύλακας της κύριας ομάδας. Δεν άλλαξε ποτέ σύλλογο, μέχρι το τέλος της ποδοσφαιρικής του καριέρας το 1971.Μάλιστα, το 1963 κέρδισε τη Χρυσή Μπάλα. Η «Μαύρη Αράχνη», όπως είναι το παρατσούκλι του, λόγω της σκοτεινής στολής που φορούσε και εκείνων των μακριών βραχιόνων με... μαγνητικά χέρια.Απέκρουσε 155 πέναλτιΣε 326 αγώνες πρωταθλήματος δεν δέχτηκε γκολ στα 270, ενώ απέκρουσε συνολικά 155 πέναλτι. Για γούρι έπαιρνε μαζί του δύο καπέλα σε κάθε αγώνα και το ένα το άφηνε πίσω από το τέρμα του ενώ το άλλο το φορούσε στο κεφάλι του.Με την εθνική ομάδα κέρδισε το τουρνουά ποδοσφαίρου στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Μελβούρνης το 1956, με μόλις δύο γκολ στο παθητικό και το πρώτο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα του 1960 στη Γαλλία, νικώντας τη Γιουγκοσλαβία στον τελικό και στις δύο περιπτώσεις.Το «αντίο» μπροστά σε 103.000 θεατέςΑποσύρθηκε στα 41 του, με 22 χρόνια καριέρας. Στις 27 Μαΐου 1971, στη Μόσχα, σε ένα κατάμεστο γήπεδο και μπροστά σε 103.000 θεατές. Ήταν το τέλος ενός αυθεντικού μύθου. Στο μεγαλύτερο μέρος της καριέρας του έπαιρνε μόνο μισθό δημοσίου υπαλλήλου και άλλαξε το πολύ τρεις φανέλες ποδοσφαίρου σε έναν χρόνο, όταν τα μανίκια ήταν ήδη φθαρμένα. «Ένα τσιγάρο για να καλμάρουν τα νεύρα και ένα ποτό για να σφίξουν οι μύες»Ένας απλός άντρας που κάπνιζε τσιγάρο και έπινε ένα ποτό πριν από ένα παιχνίδι για να εκτονώσει την ένταση. «Ένα τσιγάρο για να καλμάρουν τα νεύρα και ένα ποτό για να σφίξουν οι μύες» έλεγε.Το 1985, έπειτα από θρομβοφλεβίτιδα, υπέστη ακρωτηριασμό ενός ποδιού και το 1988 διαγνώστηκε με καρκίνο στο στομάχι. Πέθανε στις 20 Μαρτίου 1990 σε ηλικία 60 ετών.
https://sputniknews.gr/20211020/o-asos-toy-olympiakoy-poy-kostise-20-ekat-eyro-ki-egine-psaras---to-katastima-alieias-ki-o-marantona-19228699.html
https://sputniknews.gr/20211018/o-termatofylakas-toy-pao-poy-egine-agrotis---to-ktima-to-doro-apo-ton-mesi-ki-i-epithesi-me-aerovolo-19121230.html
https://sputniknews.gr/20210422/termatofylakas-etroge-to-proino-ton-sympaikton-toy-ki-zygize-156-kila-kynigise-gymnos-enan-diaititi-12093111.html
https://sputniknews.gr/20211021/o-ellinas-paiktis-toy-olympiakoy-poy-kerdise-sto-laheio-ena-ekat-eyro-kai-stamatise-sta-26-toy-19286042.html
https://sputniknews.gr/20210511/paiktria-me-ekstrateia-kata-tis-parenohlisis-meso-social-media-os-hompi-paizo-tora-pleno-piata-12765501.html
https://sputniknews.gr/20210409/apo-tin-oikodomi-stin-koryfi-i-kolasi-toy-termatofylaka-tis-zoygklas-poy-epese-sta-narkotika-11509386.html
εσσδ
Sputnik Ελλάδα
feedback@sputniknews.gr
+74956456601
MIA „Rosiya Segodnya“
2021
Sputnik Ελλάδα
feedback@sputniknews.gr
+74956456601
MIA „Rosiya Segodnya“
Ειδήσεις
el_GR
Sputnik Ελλάδα
feedback@sputniknews.gr
+74956456601
MIA „Rosiya Segodnya“
Sputnik Ελλάδα
feedback@sputniknews.gr
+74956456601
MIA „Rosiya Segodnya“
λεβ γιασίν, εσσδ, αθλητισμός, σαν σήμερα, ποδοσφαιριστής, τερματοφύλακας, αθλητικά, αθλητής
λεβ γιασίν, εσσδ, αθλητισμός, σαν σήμερα, ποδοσφαιριστής, τερματοφύλακας, αθλητικά, αθλητής
Ο άσος που τον έλεγαν «μαύρη αράχνη» -Το μετάλλιο στον πόλεμο, το τσιγάρο και το ποτό πριν τα ματς
12:52 22.10.2021 (Ανανεώθηκε: 14:59 22.10.2021) Στις 22 Οκτωβρίου 1929, γεννήθηκε ο Λεβ Γιασίν, ένας εκπληκτικός Ρώσος τερματοφύλακας, ο μοναδικός τερματοφύλακας που κέρδισε τη Χρυσή Μπάλα. Η απίστευτη ιστορία του.
Σαν σήμερα, το 1929, γεννήθηκε ένα παιδάκι που το έλεγαν Λεβ Ιβάνοβιτς Γιάσιν. Αργότερα, τον έμαθε και όλος ο ποδοσφαιρικός κόσμος, αφού είναι ένας από τους καλύτερους τερματοφύλακες όλων των εποχών.
Ψηφίστηκε ως κορυφαίος του 20ού αιώνα από τη Διεθνή Ομοσπονδία Ιστορίας και Στατιστικής Ποδοσφαίρου (IFFHS) και είναι ο μοναδικός τερματοφύλακας στην ιστορία που έχει κερδίσει το βραβείο της Χρυσής Μπάλας.
Από εργατική οικογένεια
Ο πατέρας του Λεβ, ο Ιβάν Πέτροβιτς, ήταν κλειδαράς υψηλής ειδίκευσης και εργάστηκε σε εργοστάσιο αμυντικών αεροσκαφών στο Τούσινο. Η μητέρα του Άννα Μιτροφάνοβνα (πέθανε το 1935 από φυματίωση), εργαζόταν στο εργοστάσιο Κράσνι Μπόγκατιρ. Το 1937, ο πατέρας του παντρεύτηκε για δεύτερη φορά, την Αλεξάνδρα Πετρόβνα.
Η αρχή του Μεγάλου Πατριωτικού Πολέμου βρήκε τον 11χρονο Γιασίν κοντά στο Ποντόλσκ με συγγενείς, στους οποίους οι γονείς έστειλαν τον γιο τους για καλοκαιρινές διακοπές. Τον Οκτώβριο, το αμυντικό εργοστάσιο όπου εργαζόταν ο πατέρας του πήγε κοντά στο Ουλιανόβσκ και όλη η οικογένεια μετακόμισε εκεί και ο Λεβ γιόρτασε τα δωδέκατα γενέθλιά του ξεφορτώνοντας ένα τρένο με εργοστασιακές μηχανές.
Το μετάλλιο για τον Μεγάλο Πατριωτικό Πόλεμο
Είχε πάει να εργαστεί σε αυτό το εργοστάσιο και σε ηλικία 16 ετών, έλαβε το πρώτο βραβείο της Πατρίδας - το μετάλλιο "Για γενναία εργασία στον Μεγάλο Πατριωτικό Πόλεμο 1941-1945".
Οι Γιασίν επέστρεψαν στη Μόσχα το 1944 και ο Λεβ συνέχισε να εργάζεται στο εργοστάσιο, αλλά αφιέρωσε όλο τον ελεύθερο χρόνο του στο αγαπημένο του παιχνίδι, ενεργώντας ως τερματοφύλακας για την εθνική ομάδα Τουσίν.
Η στρατιωτική θητεία και το ποδόσφαιρο
Στα 18 του πήγε στον στρατό και υπηρέτησε στη Μόσχα όπου έγινε αντιληπτός από τον προπονητή του ποδοσφαιρικού συλλόγου Ντιναμό. Ο Τσερνίσεφ τον κάλεσε στην ομάδα νέων του συλλόγου. Και την άνοιξη του 1949, ο Γιασίν έγινε ο τρίτος τερματοφύλακας της κύριας ομάδας. Δεν άλλαξε ποτέ σύλλογο, μέχρι το τέλος της ποδοσφαιρικής του καριέρας το 1971.
Μάλιστα, το 1963 κέρδισε τη Χρυσή Μπάλα. Η «Μαύρη Αράχνη», όπως είναι το παρατσούκλι του, λόγω της σκοτεινής στολής που φορούσε και εκείνων των μακριών βραχιόνων με... μαγνητικά χέρια.
Απέκρουσε 155 πέναλτι
Σε 326 αγώνες πρωταθλήματος δεν δέχτηκε γκολ στα 270, ενώ απέκρουσε συνολικά 155 πέναλτι. Για γούρι έπαιρνε μαζί του δύο καπέλα σε κάθε αγώνα και το ένα το άφηνε πίσω από το τέρμα του ενώ το άλλο το φορούσε στο κεφάλι του.
Με την εθνική ομάδα κέρδισε το τουρνουά ποδοσφαίρου στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Μελβούρνης το 1956, με μόλις δύο γκολ στο παθητικό και το πρώτο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα του 1960 στη Γαλλία, νικώντας τη Γιουγκοσλαβία στον τελικό και στις δύο περιπτώσεις.
Το «αντίο» μπροστά σε 103.000 θεατές
Αποσύρθηκε στα 41 του, με 22 χρόνια καριέρας. Στις 27 Μαΐου 1971, στη Μόσχα, σε ένα κατάμεστο γήπεδο και μπροστά σε 103.000 θεατές. Ήταν το τέλος ενός αυθεντικού μύθου.
Στο μεγαλύτερο μέρος της καριέρας του έπαιρνε μόνο μισθό δημοσίου υπαλλήλου και άλλαξε το πολύ τρεις φανέλες ποδοσφαίρου σε έναν χρόνο, όταν τα μανίκια ήταν ήδη φθαρμένα.
«Ένα τσιγάρο για να καλμάρουν τα νεύρα και ένα ποτό για να σφίξουν οι μύες»
Ένας απλός άντρας που κάπνιζε τσιγάρο και έπινε ένα ποτό πριν από ένα παιχνίδι για να εκτονώσει την ένταση. «Ένα τσιγάρο για να καλμάρουν τα νεύρα και ένα ποτό για να σφίξουν οι μύες» έλεγε.
Το 1985, έπειτα από θρομβοφλεβίτιδα, υπέστη ακρωτηριασμό ενός ποδιού και το 1988 διαγνώστηκε με καρκίνο στο στομάχι. Πέθανε στις 20 Μαρτίου 1990 σε ηλικία 60 ετών.
