https://sputniknews.gr/20211030/oikologia-atomiki-eythyni-i-syllogikes-apofaseis-tha-sosoyn-ton-planiti-19591745.html

Οικολογία: Ατομική ευθύνη ή συλλογικές αποφάσεις θα σώσουν τον πλανήτη;

Οικολογία: Ατομική ευθύνη ή συλλογικές αποφάσεις θα σώσουν τον πλανήτη;

Είναι πολιτική ή ατομική επιλογή το οικολογικό ζήτημα; 30.10.2021, Sputnik Ελλάδα

2021-10-30T07:42+0300

2021-10-30T07:42+0300

2021-10-30T07:42+0300

κόσμος

θερμοκήπιο

πυρκαγιές

οικολογία

υπερθέρμανση

ηλεκτρικό αυτοκίνητο

περιβάλλον

https://cdnn1.img.sputniknews.gr/img/579/07/5790771_0:69:1357:832_1920x0_80_0_0_4efed1371118d227dc40aa0370f90211.jpg

Το 2060 θα αποβεί σε χρονιά ορόσημο, αν συνεχιστούν οι εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου με τους σημερινούς ρυθμούς, οπότε αναμένεται, βάσει προειδοποιήσεων των ειδικών, το στρώμα πάγου της Ανταρκτικής, λιώνοντας, να ανεβάσει τη στάθμη της θάλασσας. Θα έρθει τότε η καταστροφή;Στο μεταξύ, ήδη ζούμε σε διάφορα σημεία του πλανήτη το πιο θερμό καλοκαίρι της σύγχρονης Iστορίας. Στην ανυπολόγιστη ζημιά που συντελείται στο περιβάλλον αθροίζονται το πρόσφατο «ολοκαύτωμα» στα δάση του Αμαζονίου, ενός από τους τελευταίους πνεύμονες στον πλανήτη αλλά και οι πυρκαγιές της Σιβηρίας. Μπορεί κάτι να ανακόψει ή να διορθώσει πραγματικά αυτή την οικολογική βλάβη που υποθηκεύει τη ζωή των αμέσως επερχόμενων γενεών; Κεντρικά, από διεθνείς φορείς, κυβερνήσεις θα έρθει η σωτηρία ή το άτομο, ο συνειδητοποιημένος πολίτης, θα δώσει από μόνος του, συνειδητοποιημένα, τη λύση, όπως προωθείται από lobby;«Η έννοια της ατομικής ευθύνης για μεγάλα δομικά προβλήματα όπως το οικολογικό πρόβλημα, πανδημίες κ.λπ. είναι πολιτική επιλογή, παρά πραγματική» μάς απαντά ο καθηγητής Δημήτρης Δαλάκογλου, κάτοχος της έδρας Κοινωνικής Ανθρωπολογίας στο Vrije Universiteit Amsterdam και, μεταξύ άλλων, διευθυντής του Εργαστηρίου Υποδομών, Αειφορίας και των Κοινών του ίδιου πανεπιστημίου.«Αντί να επιλυθούν με δομικούς και διαρθρωτικούς τρόπους τα δομικά προβλήματα περνούν σε μία σφαίρα της ατομικής αυτοβελτίωσης ή του προσωπικού ρόλου η οποία κρύβει κάτω από το χαλί τη γενεολογία των προβλημάτων, τις πραγματικές διαστάσεις τους» προσθέτει.«Για παράδειγμα, όπως ανακαλύψαμε με την ερευνά μας στα πλαίσια του ερευνητικού προγράμματος infra-demos που διευθύνω και μελετάει υποδομές και Δημοκρατία στην Ελλάδα, μπορεί π.χ. να μαζεύουμε σκουπίδια από τις παραλίες με εθελοντική ατομική δράση, αλλά τελικά αυτά καταλήγουν σε χωματερές στη Δυτική Αττική καταστρέφοντας για τους επόμενους αιώνες τις εκεί περιοχές, βλάπτοντας το περιβάλλον και τους ανθρώπους, μακριά από τα βλέμματα των περισσότερων από τους εκατομμύρια κατοίκους της μητρόπολης, που έχουν καθαρή παραλία. Κάνουμε διαλογή με ατομική ευθύνη σε μπλε κάδους κλπ. Άλλα τελικά τα απορρίμματα στέλνονται για 'ανακύκλωση' σε ένα σαθρό και διεφθαρμένο, ιδιωτικοποιημένο σύστημα ανακύκλωσης με χώρους απόθεσης ‘ανακυκλώσιμων’ που τελικά 'καίγονται' όταν γεμίσουν. Επομένως για ποια ανακύκλωση μιλάμε;» μας ρωτά ρητορικά ο κ. Δαλάκογλου.«Πρόβλημα όχι μόνο η παραγωγή αλλά και η μεταφορά»Επίσης το ίδιο σύστημα, επισημαίνει, που προσπαθεί να επιλύσει για παράδειγμα την υπερθέρμανση του πλανήτη και σε καλεί στα πλαίσια της αυτοβελτίωσής σου να αλλάξεις τις καταναλωτικές επιλογές σου, τελικά προωθεί «αλλαγές ανώδυνες για τον πυρήνα του παγκοσμιοποιημένου καπιταλισμού που καταστρέφει συστηματικά το περιβάλλον», υπογραμμίζει ο καθηγητής στο Vrije Universiteit Amsterdam, φέρνοντάς μας ως παράδειγμα την υποκρισία του συστήματος ακόμη και το ζήτημα της κατανάλωσης βοδινού κρέατος: «Σου λένε να καταναλώσεις λιγότερο βοδινό κρέας, διότι η παραγωγή του έχει υψηλό αποτύπωμα διοξειδίου του άνθρακα, αλλά π.χ. δεν τίθεται το επίμαχο ζητούμενο της μαζικής εισαγωγής άλλων ‘καθαρότερων’ υποτίθεται αγαθών από μακρινές ηπείρους, καθώς οι μεταφορές παίζουν μεγάλο ρόλο και στα αέρια του θερμοκηπίου. Αποκρύπτουν με άλλα λόγια το πρόβλημα ότι πρόβλημα δεν είναι μόνο το πώς παράγεται η τροφή, άλλα και το πώς μεταφέρεται, καθώς και το γεγονός ότι το σύστημα, που θα μπορούσε να αποκληθεί "παγκοσμιοποιημένος καπιταλισμός", στη γεωργία έχει δημιουργήσει διεθνείς ζώνες καταναλωτών και παραγωγών αγαθών με βάση την κερδοφορία κι όχι τις τοπικές ανάγκες τροφής των πληθυσμών».Υποκρισία διακρίνει ο συνομιλητής μας και όταν το ίδιο σύστημα, που σου λέει ότι «έχεις υποχρέωση προς τις επόμενες γενιές να αγοράσεις ηλεκτρικό όχημα με μπαταρίες λιθίου», είναι το ίδιο που «ουσιαστικά κλείνει τις λαϊκές αγορές οι οποίες είναι ο κατεξοχήν τόπος για να αγοράσει κανείς τοπικά και εποχιακά προϊόντα που έχουν διανύσει λίγα χιλιόμετρα από τον τόπο παραγωγής προς τον τόπο της κατανάλωσης και συχνά απευθείας από τον παραγωγό».«Κερδοσκοπική και η "καθαρή" ενέργεια»Υπάρχει ευρύτερο πρόβλημα πολιτισμικό και ανθρωπολογικό, συνοψίζει ο καθηγητής Κοινωνικής Ανθρωπολογίας στο Vrije Universiteit Amsterdam και, μεταξύ άλλων, διευθυντής του Εργαστηρίου Υποδομών, Αειφορίας και των Κοινών. «Και είναι η αποξένωση των ανθρώπων από το περιβάλλον τους. Και δεν εννοώ τα βουνά και τα λαγκάδια μόνο» διευκρινίζει. «Αλλά λ.χ. βλέπει κανείς σε μια Αθήνα όπου σχεδόν οι μισοί και πλέον κάτοικοι υποφέρουν να βγάλουν τον μήνα, να μη συλλέγει κανείς τίποτα από τα οπωροφόρα δέντρα της περιοχής του - και δεν εννοώ τις νερατζιές, αν και το γλυκό νερατζάκι έχει ικανό λόγο ύπαρξης. Η πολιτισμική λογική του ύστερου καπιταλισμού, σού λέει ότι η τροφή πρέπει πάντα να αγοράζεται, υπάρχει ελάχιστη προώθηση στα πλαίσια τη ατομικής ευθύνης στην ατομική παραγωγή τροφής σε κήπους, μπαλκόνια, στη συλλογή τροφής κ.λπ», συνεχίζει.Πέρα από την τροφή το ίδιο πρόβλημα βλέπει κανείς, προσθέτει ο καθηγητής Δαλάκογλου, «στις υποδομές ενέργειας. Μας προτείνουν την παραγωγή και ως καταναλωτές την αγορά ενέργειας από ανανεώσιμες πηγές, πάλι ως ατομικό χρέος προς τις επόμενες γενιές και τον πλανήτη, χωρίς να λαμβάνει κανείς υπόψιν το περιβαλλοντικό αποτύπωμα της δημιουργικής καταστροφής, που περιλαμβάνει η μαζική εγκατάλειψη όλων των τωρινών υποδομών ενέργειας και η εξ ολοκλήρου ανανέωση όλου του ενεργειακού υποδομιακού κεφαλαίου της ευρωπαϊκής ηπείρου».«Δομικά η λογική της παραγωγής και διανομής "καθαρής’ ενέργειας είναι πάλι κερδοσκοπική» τονίζει, «προς τη μεγιστοποίηση του κέρδους μεγάλων επιχειρήσεων και βιομηχανικής κλίμακας εγχείρημα, υπέρ των συμφερόντων μεγάλων ιδιωτικών εταιρειών. Δηλαδή ακολουθείται ακριβώς η λογική παραγωγής και κατανάλωση ενέργειας που κατέστρεψε το περιβάλλον. Έτσι μικρά νησάκια των 100 κατοίκων ή βουνοκορφές μετατρέπονται σε βιομηχανικές ζώνες, παραγωγής "καθαρής" ενέργειας προς όφελος μεγάλων επιχειρήσεων, παρά σε ενεργειακές κοινότητες των δύο-τριών κοινοτικά διαχειριζόμενων ανεμογεννητριών ή λίγων τετραγωνικών φωτοβολταϊκών για τις τοπικές τους ανάγκες» καταλήγει.

https://sputniknews.gr/20210809/sos-gia-tin-klimatiki-allagi-oi-pagoi-ston-arktiko-okeano-tha-liosoyn-kapoio-kalokairi-mehri-to-2050-16425042.html

https://sputniknews.gr/20190822/mpolsonaro-pyrkagies-vrazilia-mko-amazonios-4300855.html

2021

Ειδήσεις

el_GR

θερμοκήπιο, πυρκαγιές, οικολογία, υπερθέρμανση, ηλεκτρικό αυτοκίνητο, περιβάλλον