Η ελληνική περίπτωση του συνδρόμου Μινχάουζεν: Χρωμάτιζε τα κόπρανα της κόρης της με ντοματοπελτέ
19:22 18.02.2022 (Ανανεώθηκε: 19:41 18.02.2022)
© AFP 2023 / Fabrice Coffrini
Το περιστατικό του συνδρόμου Μινχάουζεν διά αντιπροσώπου που σημειώθηκε στην Ελλάδα το 2007.
Έντονη παραφιλολογία έχει πυροδοτήσει η υπόθεση με τους ανεξήγητους θανάτους των τριών κοριτσιών της ίδιας οικογένειας στην Πάτρα, μέσα σε μόλις 2,5 χρόνια.
Η μητέρα «αναγκάστηκε» μάλιστα να μιλήσει δημόσια για το σύνδρομο Μινχάουζεν διά αντιπροσώπου και να τεθεί στη διάθεση ψυχιάτρου. Σημειώνεται ότι το συγκεκριμένο σύνδρομο προκαλεί στον φροντιστή (συνήθως μητέρα) την ακατανίκητη επιθυμία να βλάψει το ίδιο της το παιδί, ώστε να μαγνητίσει την προσοχή.
18 Φεβρουαρίου 2022, 18:45
Στην Ελλάδα υπάρχει καταγεγραμμένο ένα τέτοιο περιστατικό το 2007.
Σύμφωνα με το MEGA, όλα ξεκίνησαν όταν μία μητέρα πήγε την 4χρονη κόρη της στο νοσοκομείο «Παίδων», λέγοντας στους γιατρούς πως είχε πρόβλημα υγείας και ότι βρήκε αίμα στα κόπρανά της.
Δεν δίστασε μάλιστα ακόμα και να δώσει δείγμα των κοπράνων της κόρης της, ενώ οι γιατροί υπέβαλαν τη μικρή σε δύο κολονοσκοπήσεις και διάφορες εξετάσεις, οι οποίες βγήκαν όλες καθαρές. Παράλληλα, της έδωσαν και ειδική διατροφή.
Το κοριτσάκι νοσηλεύτηκε τελικά για 43 ημέρες (!), χωρίς οι γιατροί να καταφέρουν να βρουν ποτέ κάτι. Κάποια στιγμή αντιλήφθηκαν ωστόσο πως η μητέρα χρωμάτιζε τα κόπρανα της κόρης της με ντοματοπελτέ.
Η γυναίκα εξετάστηκε από ψυχολόγο και έμεινε μαζί με το παιδί της 10 ημέρες στο νοσοκομείο.
Αξίζει πάντως να σημειωθεί πως δεν της ασκήθηκε ποινική δίωξη, ούτε της αφαιρέθηκε η επιμέλεια του παιδιού, καθώς δεν έκανε κακό στη μικρούλα…
Τι είναι το σύνδρομο Μινχάουζεν διά αντιπροσώπου
Το σύνδρομο Μινχάουζεν διά αντιπροσώπου (MSBP) είναι μια διαταραχή της ψυχικής υγείας στην οποία οι φροντιστές ενός ευάλωτου ατόμου (ένα παιδί, ένα άτομο με αναπηρία ή ένα ηλικιωμένο άτομο) συμπεριφέρονται σαν το άτομο που έχουν υπ' ευθύνη τους να πάσχει από κάποια σωματική ή ψυχική ασθένεια, χωρίς όμως να είναι πραγματικά άρρωστο και ορίζεται ως μια μορφή κακοποίησης παιδιών ή ηλικιωμένων
Συγκεκριμένα, το Πανεπιστήμιο του Μίσιγκαν υποστηρίζει πως ο φροντιστής δημιουργεί ή προκαλεί ασθένεια ή τραυματισμό στο άτομο που βρίσκεται υπό τη φροντίδα του και επειδή τα ευάλωτα άτομα θεωρούνται θύματα, το MSBP αποτελεί μια μορφή κακοποίησης παιδιών ή κακοποίησης ηλικιωμένων.
Ο φροντιστής με MSBP μπορεί:
1.
Να λέει ψέματα για τα συμπτώματα του παιδιού.2.
Να αλλάζει τα αποτελέσματα των εξετάσεων για να κάνει ένα παιδί να φαίνεται άρρωστο.3.
Να βλάπτει σωματικά το παιδί για να δημιουργήσει συμπτώματα.Τα θύματα είναι τις περισσότερες φορές μικρά παιδιά, ενώ μπορεί να υποβάλλονται επώδυνες ιατρικές εξετάσεις που δεν χρειάζονται. Μπορεί ακόμα και να αρρωστήσουν σοβαρά ή να τραυματιστούν ή να πεθάνουν εξαιτίας των πράξεων του φροντιστή.
Τα παιδιά που είναι θύματα MSBP μπορεί να βιώνουν σωματικά και συναισθηματικά προβλήματα εφ' όρου ζωής και να νοσούν από σύνδρομο Μινχάουζεν και ως ενήλικες, διαταραχή κατά την οποία το άτομο προκαλεί ή αναφέρει ψευδώς τα δικά του συμπτώματα.
Τι προκαλεί το σύνδρομο Μινχάουζεν διά αντιπροσώπου
Οι ειδικοί δεν μπορούν να πουν με βεβαιότητα τι προκαλεί την ασθένεια, θεωρούν, όμως, ότι μπορεί να συνδέεται με προβλήματα κατά την παιδική ηλικία του θύτη. Οι κακοποιοί αισθάνονται συχνά ότι η ζωή τους είναι εκτός ελέγχου, έχουν κακή αυτοεκτίμηση και δεν μπορούν να αντιμετωπίσουν το στρες ή το άγχος.
Η προσοχή και η συμπάθεια που λαμβάνουν οι φροντιστές όταν έχουν ένα άρρωστο παιδί μπορεί να ενθαρρύνει τη συμπεριφορά τους. Οι φροντιστές μπορεί να τραβούν την προσοχή όχι μόνο από γιατρούς και νοσηλευτές αλλά και από τον κοινωνικό περίγυρο. Για παράδειγμα, οι γείτονες μπορεί να προσπαθήσουν να βοηθήσουν την οικογένεια με διάφορους τρόπους.
Πώς συμπεριφέρεται κάποιος με MSBP
Ένα άτομο με σύνδρομο Μινχάουζεν διά αντιπροσώπου συχνά:
Έχει ιατρικές δεξιότητες ή εμπειρία.
Φαίνεται αφοσιωμένος στο παιδί του.
Αναζητά τη συμπάθεια και την προσοχή.
Προσπαθεί να γίνεται πολύ φιλικός και να έχει στενές σχέσεις με το ιατρικό προσωπικό.
Πρέπει να νιώθει δυνατός και να έχει τον έλεγχο.
Δεν βλέπει τη συμπεριφορά του ως επιβλαβή.
Ενδείξεις ότι ένα άτομο μπορεί να πάσχει από το σύνδρομο
Ο έλεγχος των ιατρικών αρχείων ενός παιδιού για προηγούμενες εξετάσεις, θεραπείες και νοσηλεία στο νοσοκομείο μπορεί να βοηθήσει έναν γιατρό ή νοσηλευτή να ανακαλύψει εάν ένα πρόβλημα υγείας είναι πραγματικό.
Οι γιατροί ή οι νοσηλευτές μπορεί να υποψιαστούν ότι υπάρχει πρόβλημα όταν:
Ένα παιδί έχει μια επαναλαμβανόμενη ή ασυνήθιστη ασθένεια και δεν μπορεί να βρεθεί η ιατρική αιτία.
Το παιδί δεν βελτιώνεται, ακόμη και με θεραπείες που θα έπρεπε να βοηθήσουν.
Τα συμπτώματα εμφανίζονται μόνο όταν ο φροντιστής είναι ή ήταν πρόσφατα με το παιδί, αλλά βελτιώνονται ή υποχωρούν όταν ο φροντιστής δεν είναι εκεί ή παρακολουθείται στενά.
Ο άλλος γονέας (συνήθως ο πατέρας) δεν συμμετέχει στη θεραπεία του παιδιού, παρόλο που η κατάστασή του μπορεί να είναι σοβαρή.
Ο φροντιστής αλλάζει ξαφνικά γιατρό και λέει ψέματα για προηγούμενες εξετάσεις και θεραπείες.
Τα φυσιολογικά αποτελέσματα των εξετάσεων δεν καθησυχάζουν τον φροντιστή. Και μπορεί να είναι εμφανίζεται περίεργα ήρεμος ή χαρούμενος όταν η κατάσταση του παιδιού χειροτερεύει.
Ο φροντιστής εντοπίζεται να βλάπτει το παιδί ή να προκαλεί συμπτώματα.
Ένα άλλο παιδί στην οικογένεια είχε ανεξήγητη ασθένεια ή θάνατο.
