Απόψεις

Η εικόνα που προέκυψε από το φιλόδοξο ερευνητικό πρόγραμμα NELIOTA που ανέπτυξαν Έλληνες επιστήμονες φιγουράρει στο εξώφυλλου του περιοδικού αστρονομίας «Astronomy & Astrophysics».

Υπάρχει ένας εύκολος τρόπος να διακρίνεις έναν στρατηγό ή έναν μεγάλο διπλωμάτη από έναν φαντάρο: Οι πρώτοι συμμετέχουν στις διαδικασίες λήψης αποφάσεωνν ενώ ο τελευταίος βλέπει μόνο το πεδίο της μάχης, στο οποίο συνήθως αφήνει την τελευταία του πνοή.

Αρκετοί, που παλαιότερα ασπάζονταν τη θεωρία της «ψωροκώσταινας», της «μικρής» Ελλάδας, που χρειάζεται «προστασία από τους μεγάλους», τώρα, στον αποκλεισμό μας από τη διαδικασία της Λιβύης, τα ρίχνουν στους... άλλους, «προστάτες» και μη...

Λίγες ώρες μετά την ανακοίνωση της δολοφονίας του Ιρανού στρατηγού Σολεϊμανί από αμερικανικό drone, μπορούσες να αισθανθείς την αμηχανία στα κείμενα αρκετών αναλυτών που παρακολουθούν εδώ και δεκαετίες τις εξελίξεις στη Μέση Ανατολή.

Η Βουλή της Πολωνίας ψήφισε απόφαση, με την οποία κατηγορεί τη... Ρωσία για «διαστρέβλωση» της ιστορίας του Δεύτερου Παγκόσμιου Πολέμου. Τονίζει, ότι ευθύνη για την έναρξη έχουν εξίσου Γερμανία και... ΕΣΣΔ! Πρόσφατα, ανάλογη απόφαση ψήφισε και το Ευρωκοινοβούλιο!

«Είμαστε πλέον μια αυτοκρατορία και όταν αναλαμβάνουμε δράση δημιουργούμε τη δική μας πραγματικότητα» είχε δηλώσει το 2002 ο Καρλ Ροβ, ένας από τους αρχιτέκτονες της εισβολής στο Ιράκ.

Η πολλά υποσχόμενη επίσκεψη Μητσοτάκη στις ΗΠΑ «πνίγηκε» μέσα στις, εκρηκτικής ταχύτητας, εξελίξεις στη Μέση Ανατολή, που ήρθαν ως αποτέλεσμα της δολοφονίας του στρατηγού Σολεϊμανί, ύστερα από απόφαση του προέδρου Τραμπ! Και όμως, κάτι έμεινε! Τι;

Ως ταλέντο στις πολεμικές τέχνες, πανέξυπνο και μορφωμένο στρατιωτικό εκτιμούν τον Κασέμ Σολεϊμανί οι Ρώσοι συνάδελφοι του. Το Υπουργείο Άμυνας θεωρεί «αδιαμφισβήτητη» την προσωπική του συμβολή στη μάχη κατά της τρομοκρατίας...

«Γιατί τώρα;» και «Γιατί στο Ιράκ;» είναι τα δυο ερωτήματα που απασχολούν ακόμη και ανώτατους αξιωματούχους εντός και εκτός των ΗΠΑ ύστερα από την εκτέλεση του Ιρανού υποστράτηγου Κασέμ Σολεϊμανί από αμερικανικό drone στο αεροδρόμιο της Βαγδάτης.

Το 2019 αναμενόταν να είναι μια ήσυχη χρονιά, στην οποία οι λάτρεις των στρογγυλών αριθμών θα τιμούσαν ορισμένες από τις μεγαλύτερες επαναστάσεις του 20ού αιώνα.

Λίγα κράτη έχουν την ικανότητα (και το θράσος) να κυρρήσουν τον πόλεμο, χωρίς καμία αιτία και αφορμή, σε άλλες χώρες και, την ίδια στιγμή, να παρουσιάζονται σαν θύματα διεθνούς επιθετικότητας. Οι ΗΠΑ το κάνουν με επιτυχία, εδώ και περίπου έναν αιώνα, στον πλανήτη Γη και, όπως φαίνεται, αποφάσισαν να συνεχίσουν την παράδοση και στο διάστημα.

Ο πρέσβης της Ρωσίας στην Ελλάδα βρισκόμενος στο κατάστρωμα ρωσικού πολεμικού, ευχαριστεί τις ελληνικές αρχές που παρείχαν άδεια ελλιμενισμού. Μια από τις θετικές εικόνες στη διμερή συνεργασία. Στην αποτίμηση του 2019, τι «εισπρακτικά» υπήρξαν;

Άγιες μέρες έρχονται και ο Χριστούλης φτάνει...Τι καλά που ακούγεται το στιχάκι τέτοιες χρονιάρες μέρες! Ο Χριστός όλων, παιδιών και μεγάλων, όπως διδάσκουν στα σχολεία. Πόσο καλά είναι τα πράγματα στην ορθόδοξη εκκλησία του Χριστού στο κόσμο;

Μετά τη στάση της κυβέρνησης της Τρίπολης η Αθήνα έπραξε το προφανές. Έστειλε τον ΥΠΕΞ της στη...Βεγγάζη γιατί από εκεί κατανόησε ότι μπορεί να βρει στήριξη στο θέμα των «ανύπαρκτων», όπως εξήγησε ο Ν.Δενδιας, συμφωνιών Άγκυρας με την Τρίπολη!

Η απόφαση της ελληνικής κυβέρνησης για την έκδοση του ρώσου πολίτη, Αλεξάντρ Βίννικ, που κρατείται επί 29 μήνες (!), ωθεί την έτσι και αλλοιώς διμερή σχέση στα όρια της κόκκινης γραμμής! Το θέμα αυτό συζητήθηκε διεξοδικά κατά την επίσκεψη στη Μόσχα του ΥΠΕΞ, Νίκου Δένδια.

Η Άγκυρα αποτελεί «βασικό εταίρο για την εθνική άμυνα των ΗΠΑ» και το Πεντάγωνο θέλει να διατηρήσει τη σχέση αυτή! «Βρισκόμαστε εκεί, με άδεια της κυβέρνησης της Τουρκίας...» για την υπεράσπιση του στρατηγικού μας εταίρου στο ΝΑΤΟ!

«Εξυπηρετήσεις και φιλοξενία» σε αμερικανικές βάσεις φαίνεται διατεθειμένη να προσφέρει η Αθήνα αν η Τουρκία κλείσει εκείνες που βρίσκονται στο έδαφος της! Νέο στάδιο εξέλιξης του σεναρίου που ξετυλίγεται τελευταία στο επίπεδο των διμερών σχέσεων!

Είναι εύκολο να αποδίδεις ευθύνες για ένα αρνητικό εκλογικό αποτέλεσμα, κατόπιν εορτής. Γιατί, προφανώς, η είδηση που θα πρέπει να μας απασχολήσει, σε ό,τι αφορά τις βρετανικές εκλογές, δεν ήταν η νίκη των Συντηρητικώ,ν αλλά η εκλογική πανωλεθρία του Τζέρεμι Κόρμπιν, που συγκέντρωσε τα χαμηλότερα ποσοστά για τους Εργατικούς από τη δεκαετία του ’30.

Υπάρχει κάτι σουρεαλιστικό και, ταυτοχρόνως, παράλογο, στις κινήσεις που πραγματοποιεί τα τελευταία 24ωρα ο Έλληνας πρωθυπουργός απέναντι στη συμφωνία Τουρκίας - Λιβύης.

Όταν ο πρόεδρος της μοναδικής υπερδύναμης ακυρώνει την συνέντευξη τύπου του ΝΑΤΟ, επειδή τον κοροϊδεύουν τα άλλα… παιδάκια, γνωρίζεις ότι κάτι δεν πάει καλά.